Önyargı ve paradigma... - Koniks.com

İş hayatımızda olsun sosyal yaşantımızda olsun, sürekli kafamızdaki önyargı ve paradigmalarla hareket ederiz. Bunun önüne geçmek çok zor olsa da biraz çaba veya yeni öğretiler/tekniklerle başarmak mümkün. NLP bu tekniklerden biri. Aşağıdaki olay hepimizin değişik bakış açısılarıyla olayları değerlendirdiğimizin açık kanıtı. Sanırım öğrencilerden farklı düşünen aramızda yoktur...Olay şöyle:

Dr.Paul Ruskin, öğrencilerine yaşlanmanın psikolojik belirtilerini ogretirken onlara su olayi okur :

" Hasta ne konuşuyor, ne de soylenenleri anlıyor. Bazen saatlerce anlaşılmaz şeyler geveliyor.

Zaman, yer ya da kişi kavramı yok. Yalniz, nasil oluyorsa, kendi adi soylendiginde tepki veriyor.

Son alti aydir onun yanindayim, ne gorunusu icin bir caba sarf ediyor ne de bakim yapilirken yardimci oluyor.

Onu hep baskalari besliyor, yikiyor ve giydiriyor. Disleri yok, yiyeceklerin pure halinde
verilmesi gerekiyor.

Gomlegi salyalarindan dolayi surekli leke icinde.Yurumuyor. Uykusu surekli duzensiz.

Gece yarisi uyanip cigliklariyla herkesi uyandiriyor. Cogu zaman mutlu ve sevecen, fakat bazen ortada bir sebep yokken sinirleniyor. Biri gelip onu yatistirana kadar da feryat figan bagiriyor.


" Bu olayi okuduktan sonra, Dr. Ruskin ogrencilerine boyle birinin bakimini ustlenmek isteyip istemediklerini sorar.

Ogrenciler bunu yapamayacaklarini soylerler.

Ruskin,kendisinin bunu buyuk bir zevkle yaptigini ve onlarin da yapmasi gerektigini soyleyince ogrenciler sasirirlar.

Daha sonra Ruskin hastanin fotografini dolastirmaya baslar. Fotograftaki doktorun alti aylik kizidir.

Dr.Ruskin, Amerikan Tip Birligi Dergisindeki makalesinde, (gunumuzde cok yasandigi gibi ) gulunc bir yanlis anlamanin insana nasil tamamen farkli bir perspektif kazandiracagini anlatmaktadir.

Belkide hayatta yasadigimiz bircok sey bize onyargilarimiz ve bakis acilarimiz tarafindan
dayanilmaz ve zor gozukebilir.