Esnafların Bazısı Maalesef Esnaflığı Bil(e)miyor!! - Koniks.com

Arkadaşım, sana sonsuza kadar katılıyorum. Çok çok çok özür dileyerek söylüyorum. Piyasada öyle çok mal var ki! Benimde söylemek istediğim bir şeyi sen yazmışsın.. Teşekkürler! Hergün karşılaştığım bu MAL! takımıyla yaşadığım şeylerden bir örnekte ben vereyimde gülün :)

Bizim bakkal bir gün bana yakınıyor..
Hatunun biri gelmiş Aşure günü, siz aşurelik satmıyormusunuz diye sormuş bakkala;
Oda cevaben;
Ben bakkalım kardeşim, caddede bir sürü kuruyemişçi var git onlardan ala benden niye soruyosun demiş.
Kadında;
Sana yazdıracağım, yoksa bende biliyorum ordan gidip almayı demiş ( :))) )
Bana da diyor ki;
Madem sevap işleyeceksin, paran varsa yapıver öyle değilmi?

Bende ogün hasbel kader cebimdeki nakitin hepsini ve kredi kartınımı süper marketlerden birine bağışlamış elim kolum poşet dolu girmiş bulundum bakkala. Bir paket sigara isteyecektim.. Akşam benimki gelince hallederiz diyecektim kiiii!
Yüzyılın diyaloğu geldi buldu beni!!

Niye geldin, ne alacaksın der gibi baktı gözlerime, hayırlı işler dileyip, ellerimde ki poşetlerin yüküyle ağırlaşmış bedenimle yavaş adımlarla seğirttim eve doğru.

E.. be... esnaf!
1 .soru; bakkalda niye aşurelik bulundurmuyosun?
2. soru; madem bulundurmuyosun millete niye akıl veriyosun?
3. soru; madem böyle bir diyaloğu yaşadın 100 yılın başı senden bişey isteyecekken bunu bana niye yapıyorsun?
4. soru; o sigarayı senden almış olsaydım arkamdan "zevkin veresiyesi olmaz diye" başkasına da beni anlatacaktın?
5. soru; süpermarketten o sigarayı almayı unutmuş birinin krize girdi diye hemen eve gelmesi gerekçesiyle eşine attığı fırçanın hesabını kim verecek?

Birde kıbrıs esnafı vardır bildiğim; dillere destan.. Akşam beşte kapatıp giderler.. Milyar versen kapıda yakaladığın esnafa kepengini kaldırtıp içerden bişi alamazsın.. Rahat adamlar!

simitciden pazarlama dersi diye bi konu var bu sitde eskiler okumustur mutlaka nerde oldugunu tam hatırlamıyorum...

işini geliştirmek isteyen hevesli esnaf oldugu gıbı olmayanda var..

bi örnek vereyim kutahya ve afyon komsu ıkı sehır kutahyada ogrencı cok afyonda da.. kutahyada esnaflar saat 1de bile acıkken afyonda 11 gibi kapanıyor...

bunun baska bi acıklaması yok sadece nasıl geldıyse ole gıdıyo canına tak eden bişeyleri deiştirmedikçe...

Esnafa fazla yüklenmeyi doğru bullmuyorum. Müşterinin hatalarıda yukarıda anlatılanlar içerisinde gizli. Bende esnafım. Günde her çeşit insanla muhatap oluyorsun. Mişteri geliyor, bir şey soruyor ya kalmamıştır, ya senin sattığın bir ürün değildir, bizde yok dediğin zaman eee daha niye açtınız burayı demez mi? Bütün uzak doğu sanatlarını uygulaman geliyor :) bilinçi esnaf için bilinçli müşteride gerekiyor. Ben inşaat malzemeler satıyorum. Hırdavat nalburiye ürünler var. A marka boyanın bayisiyim. Tabelam, raf sistemim, dükkan düzenim, katoloklarım her şey A markasıyla ilgili.Yani A markası bayisi olduğumu insanların 10 km den anlayacağı bir konumda olduğumu düşünün. Müşteri geliyor; C markası boya istiyor. Bende A markasının bayisi olduğumu C'nin hiç bir ürününün elimde bulunmadığını belirtiyorum. Hatta nerden bulabileceğinide açıklamaya hazır konumdayken adama bana ne biçim boyacısınız kardeşim, ben bu markayı almak zorundamıyım falan filan. Yani bu müşterinin tabelamdan benim hangi markayı sattığımı anlama bilincinde olması bu diyalogu yaşamamamı sağlardı. Fazla gücüm olsa zaten A,B,C hepsini bulundururum.
Umarım anlatmak istediğimi anlamışsınızdır. Esnafın yerine kendiğinizi koyup bir empati yaptığınızda farklı durumlarıda görmüş olursunuz. Bilinçli esnaf, bilinçli müşteriden yanayım. Teşekkürler...

arkadaşlar;

yazmış olduklarınızda herkezde bir haklılık payı var. bu konuları hergün farklı pozisyonlarda yaşıyoruz.
parakende sektöründe çalışan arkadaşlar farklı firmalardan aldıkları malzemede az alımda iskonto problemi yaşıyorlar ve cari olarak daha fazlı sıkışıyorlar. alımınız düşünce iskonto düşüyor ve vade kısalıyor. buda farklı markaları satmaya engel oluyor. özellikle kırtasiye, elektrik malzemesi, hırdavat sektöründe bunu görebilirsiniz.

hoomelist arkadaşıma kıbrıs konusunda katılıyorum. orası çok farklı bir yer. bir ürünü ancak bir yerde bulabiliyorsun. 2000 yılında orada görev yaptım. çok dükkanın önünde açılsın diye beklediğimi biliyorum. sabah geç açarlar, yazın uzun öğle tatili yaparlar, akşam erken kapatırlar ve fiyatlar türkiyeye göre çok yüksektir.
ben birçok malı direk türkiyeden getirtirdim, çünkü bulamazdım. şimdiye duyduğum kadarıyla fazla değişmemiş.
fakat oradaki esnafın farklı bir yorumu var. bizim burada herkez ne zaman açık olduğumuzu bilir ve o zaman gelirler diye söylüyorlar. fazla çalışmaları onlara ek kazanç sağlamıyor. çünkü başka satan yok, başka alanda yok.

saygılarımla.

bazı esnaflar biraz para kazanınca dünya onların etrafında döner. tabii herşeyi bulundurmakta ufak esnaf için zordur bazen. onun için büyük zincirler büyür çünkü hemen hemen herşeyi yığarlar içeri.

Arkadaşlar bence esnafları yargılamadan önce onları anlamaya çalışmak lazım.
Günümüzde o kadar çok ürün çeşidi ve o kadar marka varki hepsini bulundurmak imkansızdır. Tabi bunu yapabilecek bir güçte yoktur.
Ayrıca öyle müşterilerde vardırki terbiyenin her türlüsünden yoksun kendini dünyanın en uyanığı zanneden ve verdiği 3-5 kuruş parayla kendini o müessesenin sahibi zanneden.

Onun için ben müşteri her zaman haklıdır sözünü "Adam olan her zaman haklıdır " diye değiştiridm.
Birde ürün bulunamamasında esnaftan çok o ürünü üreten veya pazarlayan distirübütörü de yargılamak lazım. Çünkü esnafların bütçesi sınırlıdır. En başta yazan arkadaşın örneğine değinecek olursak bir kırtasiye dükkanında kalem uçları bir çeşittir ve büyük bir ihtimalle ordaki esnaf arkadaşımız kendisine uygun ve gelen satıcı firmadan bütcesine göre çeşit yapmıştır. Bizde perakende sektöründeyiz. Müşteri talepleri mutlaka bize yön verir. Ama bunun yoğunlaşması gerekir. Yani ayda veya haftada bir müşteri bir ürün istedi diye kimse ürün getirip rafına koymaz. Çünkü bunun sonu yoktur.
Eleştiriler mutlaka olmalı ama eleştiren insanlar ilk önce kendilerine de bir bakmalı acaba bende eleştiri yaptığım konularda kendim ne derece iyiyim.
Bir arkadaşımızda büyük bir marketten alışveriş yapıp peşin peşin ödedikten sonra sigarasını veresiye almak için girdiği mahalle bakkalını eleştirmiş. Peki bir düşünsün bakalım kendisi aynı yerde olsa ne yapardı. Karşısında onun için bir değer olan insan, mahallelisi eli kolu parasınıda ödediği torbalarla içeri girip ver bana bir sigara yaz hesaba diyecek bundan daha sıkıcı bir durum yoktur inanın bir esnaf için.
Eğer bir esnafa gıcık gidiyorsanız küfür etmek yerine böyle bir hareket yapın inanın daha çok koyar. Düşün arkadaşın senden borç almış sıkışık olduğu için ve senin borcunu ödemeden bir de bakıyorsun eğlence yerlerinde gününü gün ediyor. Herhalde boğmak gelir o arkadaşını........

bir süper marketin veresiye defteri açtığını düşünebilirmisiniz.bence imkanı yok.bakkal amcanın kıymetini bilin arkadaşlar.herkes dürüst olsa aldığı malı zamanında ödemesini yapsa bu ülkede kriz falan olmazdı.kredi kartına geç ödeyince faizi yiyorsun ama bakkal amca beni biraz daha idare edrmisin deyince tamam kardeşim canını alcak değiliz ya bidahaki ay verirsin deyip defteri kapatıyor vade farkını koymuyor.ama çoğu insan art niyetli oluca ve bu art niyetli kişilerden nasibini almış olan esnaf haliyle insan sarrafı olmuş ve karşısında müşterinin hangi niyetli olduğunu ilk görüşte anlıyor.yukardaki örnek aşurelik yok kuruyemişcide var müşteride biliyorum ama sana yazdıracaktım.....yorumsizin

Birincisi mahallenin bakkalının canayakın ve mutlu bir insan olması iyidir. İnsana her zaman 3 liralık da olsa veresiye mal alabileceği bir yer lazımdır. Sigara değil sütte bitebilir ekmeğiniz olmaz cebinizde ne hikmetse kuruş kalmamıştır. 50 bin liralık arabanız kapıdadır ama başınıza bu gelebilir.

Ayrıca haftanın bazı güneşli günlerinde kapı önünde ufak dedikodular yapıp ülkeyi kabaca kurtarma operasyonlarını konuşabileceğin mutlu bir bakkal farkında olmadan verdiği bedava trapi hizmeti ile bir vazgeçilmezdir.

Üniversiteden mezun olup ilk dükkanımı İstanbul da açtım. Kocaman düz ayak ama 3 bölüme ayrılmış bir dükkandı. Elektronik servisi idi. Tavanı normalden çok yüksekti. Ön taraf büro orta kısım atölye arka tarafda depo idi. Ancak büro ve atölye tarafı bir paravanla ayrılmış iken arka depo kırmızı tuğladan örülmüş bir duvardı ve giriş kapısından bile görünürdü.

Bu tuğla görüntüyü kebapcı ile özdeşleştirip bana bir çok kişi dükkana girip adres verip paket kebap siparişi vermiştir. İlk aylarımda bir kaç kişiyi uyandırdıysamda bundan kuısa sürede vazgeçtim. Masada ciddi ciddi kebap siparişlerini alıp hemen gönderelim demeye başladım. 6 senede mahalleden yüzlerce kişinin kebap siparişini aldım. Enteresan olan bunların hiçbiri neden kebabımız gelmedi diye bana çıkışmadı.

Biz dükkanın içinde esnaflarız. Her gün aynı işi yapıyoruz. Olaya hakimiz. Geln kişi bunaların hiç birini bilmiyor. Orası bir dükkan ve ilk gördüğü şeyle kararını veriyor. Kırmızı tuğla kebapcıda olur. Bana kebap lazım. O zaman burası uygun yerdir. İşte bu kadar. Kocaman tabelalar vitrindeki mallar veya dükkanın içindeki dekoratif öğeler bu andan itibaren artık görülemiyor. Dikkatini verdiği anda onlarıda görür ama bu aşamaya kebap eline geçmediğinde varabiliyor ancak. Alın herşeye uyarlayın.

Şimdiki dükkanımda, tabelada firma adım yazmaz. Kişilerin aklında olabilecek şey en iri puntolarla slogan olarak yazar. İstanbul dan edindiğim tecrübenin bir sonucudur.

Müşteriye asla kızmayınız. Ve dükkanınızı erken açıp geç kapatınız. Eğer size iş kolunuzun dışında çok fazla bir soru geliyorsa mutlaka bir aksilik vardır. Bunu bulup düzeltin. Mevcut işinizi engellemediği sürece dükkana giren kişi sizin çocuklarınıza süt almanızı sağlayan kişidir yapısı ve durumu ne olursa olsun ona hürmet edin. Motor hareketlerle yaşayan insanlar sizin çok iyi bildiğiniz birtakım standartları bilemezler.

Esnafın dükkanına girdiği anda iki eli kanda olsa mutluluk maskesini takması gerekir. Bu aşamayı geçtiyseniz o dükkanı hemen kapatın zaten. Doğru kanepeye istirahat ederken kaybetmeyerek kazanmaya . . .

esnaflarımız yorgun mücadele edemiyorlar esnaflık yapmadan işin iç yüzünü bilezsiniz dışardan eleştirmesi kolay .kendinize cok güveniyorsanız buyurun yapın bakalım neler başaraçaksınız. esnafımıza mal diyen arkadaşıma sesleniyorum acaba esnafların sıkıntılarını öğrenmeden bilmeden eleştirmek işte asıl mallık bu.

Hocam öyle deme mal lafı belki ağır alınganlık yaratabilir ama açtığı dükkanın hakkını anlamsız biçimde veremeyen esnaflar da yok değil.

Yıl bilmem kaç. Edirnedeyiz. Selimiyenin gölgesinde Sera çay bahcesinin altında turistik dükkanlar var. Biz de bir tür turist olunca girdik baktık ilgilenen yok. Yapıcı insanlarız görünüşümüz düzgün hatta para harcayacakmış gibi de duruyoruz. Fakat tık yok esnafta. Sorduk bir şeyler cevap ta yok. Zaten Türkçe konuşan da yok. edirneli dostlardan öğrendikki onlar bir tek günübirlik gelen Yunanlı turistlere bakarmış. Bu günü birlik gelen Yunanlı kardeşlerimiz de yakındaki Yunan köylüleri. Tabi Edirne ye Paris muamelesi yapıyorlar. Selimiyeli bir Edirne Paristen kıymetli olsada gözümde ülkemde Yunan köylüsünden daha kıymetsiz kalmanın burukluğunu yaşamadım değil.

Bu esnaflarla sonradan diyaloğu kurduk, o gün turist kardeşlerimizin bir kaç eğreti numune ile çok ilgilendiğini görünce İstanbul dan ambalajlı garanti belgeli papirüs resimler getirip sattık bu esnafa. %500 kar ile sattığımız resimleri amma ucuz buldum diye sevinerek aldı Konyalı kardeşinden !! Neye niyet neye kısmet ama hiç sevmemiştim o durumu.

Dükkanına giren dilenciye bile saygı çercevesinde hareket edemeyecek kadar bunalmış esnafın o dükkanda işi yoktur artık.

Yılların esnafı olarak bende şunu söyleyebilirim. Lütfen bir konuyu dile getirirken genelleme yapma yanlışına düşmeyelim.. Biraz empati lütfen!

Bu arada hiç merak etmeyin. İyi esnafta (işini çok iyi yapan) kötü esnaf ta (işinin hakkını vermeyen veremeyen) esnaflar tüketiciler tarafından hak edildikleri yere taşınıyorlardır.. Bundan kuşkunuz olmasın...

Herkese hayırlı işler...

insanlarla uğraşmak (esnaflık )en zoru.

Esnaflık konusunda ki hala esnafım hiç bir zaman müşteriyi memnun etmek mümkün değil.Tüm çeşitleri bulundurmak mümkün değil ve ayda yılda satılan bir mal için sizden bir koli almanız ve sonrada peşin falan ödemeniz bekleniyor.Ciddi stok ve para hesabı yapmak lazım.Türkiyede sürekli kriz tarzı durum olunca sürekli satılan ve nakite dönen ürünleri bulundurmak normal bnir durum.Uğur arkadaş afyon-kütahya örneği vermiş.Üniversiteyi afyonda okudum ve bilirimki türkiyenin en soğuk ilidir kışın 7-8 den sonra sokaklar boşalır.Yurtlar hafta içi 9-10 gibi kapanınca neden açık duracaksınızki.(şu an nasıl bilmiyorum 15 yılı geçti çünkü)Yerel halkın yapısı ve alışkanlıklarını birebir kıyaslamak doğru olmaz.
Akvaryum ve pet shop işi yaparkende bilgisayar işi yaparkende bir çok kalemi bulundurmak ve müşteri aradığını alıp çıksın diye uğraştık.Buna sepet mantığıda denilebilir.100 kalem malın 99 unu sizden 1 ini başka yerden alan adamın aklı karışır.Büyük marketlerdeki mantık da budur zaten. herşeyden bulundurmak ve gelen kişinin listesi için başka yere kaymasını engellemek ve tabiki en önemlisi makul fiyat.
Burada mevzumuz kötü-iyi esnaf olayı değil.Esnaf dediğimiz kişiler küçük esnaftır ve herşeyleri küçüktür.Bütçesi deposu dükkanı çevresi.E siz bu adamdan beklentinizi yukarı çekerseniz adamın o işi yapmaması lazım.
İngilterede devren işyeri bakıyorum adam bana yazıyor Bankaların kapalı olduğu tüm tatillerde kapalıyız.ben akvaryumcu dükkanımı bayramların ilk günü hariç yılın 363 günü açıktım.Aile düzenim bozulmuştu.
USA da esnaf büyük marketlere karşı bayrak indiriyor. Bol çeşit daha uygun fiyat ve daha çok gezecek raf.Türkiyedede 5-10 yıla kadar bu böyle olacak.Migros-carefour tarzı yerler arttıkça bakkal amcalar kapatacak.Bu marketlerin oyuncak-kitap kırtasiye bölümleride bir çok esnafın kapanmasına neden olacak.Ne yazıkki ticaretin kuralı bu.yapacak pek bişi yok.Ya birleşip büyüyeceksiniz ya silinip gidecek.

merhabalar,
esnaflık gerçekten zor iş, satmak daha da zor.

ilk konuya alternatif olacak 2 anım daha var:
1) İki yıl kadar önceydi, Mecidiyeköy'de bir kış vakti bir ayakkabı dükkanın önünde durdum, vitrindeki kışlık ayakkabılara bakıyorum.
Aslında almaya karar vermemiştim, acaba bu kışa yeni bir ayakkabı ile mi girsem diye aklımdan geçiyordu.
Yaşlı esnaf amca, bena selam verdi.
"Oğlum, içerde daha yeni ve kaliteli modellerim var, gel bi bak istersen" dedi ben de içeri girdim.
Bana 2-3 çizme gösterdi, beğenmediğimi söyledim, bi tanesini eline aldı ve dedi ki:" Bak oğlum bu çizme el yapımı, ben yaptım, garanti de veriyorum, bişe olursa gelirsin. Sena da, kıyafetine de uygun."
Baktım, denedim ve de pazarlık yapmaya başlamışım. O çizmeyi aldım.

2) Bir ürün mağazasına girmiştim, vakit geçiriyordum aslında. CD'lere bakarken, Sagopa Kajmer'in son albumündeki şarkı listesine bakacaktım. Satın alma fikrim de yoktu. Ama albüm CD'sini raflarda bulamadım. Derken, yanıma bir bey geldi. Selam verdi, nasıl yardımcı olabileceğini sordu.
Ben de Sagopa Kajmer'in son albümü göremedim, ona bakıyordum dedim, gayri ihtiyari. Adam, aradı taradı, birine telefon açtı ve CD'yi bana getirdi.
İnanın ben o CD'yi "satın almak zorunda" hissettim kendimi. 3-4 dakika buna emek sarfetti. Ben o beye teşekkür ettim ve o CD'yi aldım.

Bugün de yukarıdaki örneklere tam aksi şeyler yaşadım. Benim esnaf arkadaşlardan ricam, ben müşteri olarak geldiğimde, istediğim ürün ellerinde yoksa; 1) ya bana alternatif bir ürün önersinler, 2) ya da ellerinde olmaya o ürünü satın almam için gerekli nedenlerimi söndürsünler.

saygılarımla.

Merhabalar;

Günümüzde bahsi geçen pazarlama ve esnaflık niteleği, satılan ürünün özelliğinden daha çok öne çıkıyor. Türkiye istatistik kurumunun verilerine göre; tüketicinin %28 i Ürün özelliklerine göre alışveriş yaparken %42 si pazarlama niteliklerine göre ürünü alıyorlar. Ne demiş atalar; Gülmeyi bilmeyen insandan esnaf olmaz.(Kayseri Atasözü) iyi çalışmalar.

brstskn

arkadaşım faiz yok diyosunda, bu bakkal defterleri 1 ortalı kareli küçük defterler olur genelde..
herkeze bi sayfa acıncada biter..
Sonra başka deftere temize çekilir..

İSTE BÜTÜN KAR! O temize çekme işi :)) Gizli faiz.. Yapmayan yapmaz.. Biz yapanların **********sıyız..

Yazan ;
Hoomelist KILIÇTAROĞLU :)

Tırpan arkadaşımızın

Kimse alınmasın! Tuzunun kuru olduğunu düşünüyorum.

Tam bir Kıbrıslı gibi bakmış olaya :) Eleştiren kendine baksın diye.
Evet ben süper marketten elim kolu eve dönecek kadar halim vaktim var çok şükür ve bu haldeyken bile bir sigarayı gururumdan alamadım.
Fakat.. O gün aç kalmış bir insanda olabilirdim yada o gün çocuklarıma ***ürecek bir şey bulamamış bir insan olabilirdim ve tek umudum oradan alacağım bir kaç parça şey de olabilirdi.. Yarın hangimizin böyle olmayacağı garanti ki! İşlerimiz her an bozulabilir. Hastalanabiliriz. Değil mi?

Komşun açken sen tok yatamazsın.. Bizde böyle.. Sizde nasıl bilemem..

Sigara konusunda da bakkalların ortak bi yorumu vardır kendilerince.. Çogunun! Genelledik ama!
Peşin alıyoruz kardeşim! Kar marjıda düşük!
E be adam.. Borsada paranmı var ki 1 - 2 günde değer kaybedecek.. 5 liraya 10 liramı kazanacaksın 2 günde yani.
Bu kar marjı düşük illet yüzünden içeriye gelen müşteriye markette 1 lira olan bişeyi sen 3 liraya satabiliyorsun.. İnsaflı olmak lazım..
Ben demiyorum, herkeze veresiye versin, kendi zor duruma düşsün..

Diyorum ki;
İnsaf sahibi olunsun.. Kalpler kırılmasın..
Ben şimdi o bakkala gitmiyorum mesela.. Uzak olmasına karşın sokağın sonundakine yürüyorum.
Belki bir gün düşersem hatırnaz bi esnaf çıkarda, bir tekmede o atmaz..
Anlatabildiysem ne mutlu..

Bir olay karşısında her açıdan bakmayan adam, kısırdır, cahildir yada nefsinin ve çıkarlarının elinde bir oyuncak olmuştur, haberi bile yoktur.

Müşteri memnun olmazmış, Çeşit çeşit adam var mış vs.. PEhh!
Sanki parayı babanız veriyo.. O beğenmediğiniz müşteri sizin yarına tok çıkmanızı sağlıyor.

Sahsen her müşteri velinimetimdir..

Benim bir müşterim 3 yıl hizmet ettiğim, her dediğini eksizsiz yapmama rağmen, bana yıllarca hiç gülmedi.. Sert davrandı yeri geldi azarladı.. Artık kaprislerinden duvarları yumruklamaya başlamıştım.. Gece 11 de kafasına bişi takılır arar.. Sizin saatlerce uğraşıp dediğini yaptığınız halde işi beğenez, yeni bir ekleme yaptırır.. Bu sizin saatlerinizi de alsa, onun için hep "yahu 5 dakika parasını veriyoruz ya" dır.
Yılmadım.. O ne isterse daha iyisini yapmaya çalıştım.. (başkası nazını çekmediği içinde işleri hep bana vermek zorunda kaldı :) )
5 yılın sonunda bana ne dedi biliyormusunuz;
Sen bizden sin artık! Aramızda teklif yok!

Biz babamızdan böyle gördük..
Çocukken cebinde var olmasına rağmen bizi simit/Gazoz'a talim ettirirdi.. Yokluk nedir bilelim, halden anlayalım diye..
Sen çok yaşa babacığım, ellerinden öperim.