Sokak Lambası. . . - Koniks.com

SOKAK LAMBASI
Sonbahardı,soğuktu.
Gelincikler artık uçmuştu ovalardan
Kuşlar göçmüştü çoktan
Güneş yitip gitmişti seven kalplerden
Yağmurlar yağıyordu,
Gözyaşlarına karışan yağmurlar.
Sokaklar ıssızdı,sessizdi,ürperticiydi.
Birden sokak lambasının altında belirivermişti.
Islak kaldırım taşlarından yansıyan,
Sadece onun gölgesiydi.
Yırtık bir palto,kalın bir kitap,
Sönmüş bir sigara....
Islanıyordu ama üşümüyordu.
Yanmıştı yüreği çoktan.
Tüm varlığı,sırtındaki palto
Yarısı ıslanmış bir kitap
Kalbinin üstünde taşıdıgı yırtılmış bir resimdi.
Kimsesizdi,çaresizdi,en çokta sevgisizdi.
Karanlıgı hiç sevmezdi,sıkılan yüreği dağılıverecek gibiydi.
Derme çatma kulübesinden onun için ayrılmıştı ya,
Kavuşmak için aydınlığa..
Yağmura aldırmamıştı,soğuktan korkmamıştı.
Yine gidecekti o sokak lambasının altına.
Umudu,sevgisi,hasreti orada...bekletilirmiydi.?
Daha bir heyecanlı,daha bir mutluydu o gece.
Sırtını şöyle bir yasladı sokak lambasına.
Tam on yıl olmuştu,on koca yıl.
Canının yarısının yok oldugu on koca yıl.
Her sabah doğmuş,her akşam ölmüştü.
Ellerinin arasından kayıp gitmişti sevgisi
Hergün ona kavuşmak için yalvarmış
Savrulmuş ,ama yok olmamıştı.
On yıl olmuştu ,sevdiği gideli.
Belirli belirsiz attı elini cebine.
Gülümsedi birden.
Bir tek kibrit,bir tek sigaraydı hayattan kalan.
Onlarda yok olacaktı birazdan.
Ciğerlerini doldururcasına bir nefes çekti son sigaradan.
Artık halka çıkaramıyordu dumanlardan.
Ne farkeder di ki;
Zaten sevgisi gülemeyecekti,gülmeyecekti.
Kalbinde taşıdığı resme son kez baktı
Uzun saçları,bembeyaz yüzü,gülümsemesiyle
Sevgisi karşısındaydı.
İçindeki özlem ne kadarda dayanılmazdı.
Ama o umutluydu,güneş mutlaka doğacak,
Sevdiğine kavuşacaktı.
Yoruldugunu hissetti,sımsıkıca ellerininin arasına alırken resmi.
Gözleri sanki hiç açılmayacak gibi kapandı.
O sabah bir farklıydı.
Güneş ,sıcaktı.Kara bulutlar kaçmıştı,berraktı gökyüzü.
Sabah işe gidenler bir adam buldular direğin altında.
Diz çökmüştü,elleri sımsıkı kapalıydı.
Yüzünde geceden kalan bir gülümseme vardı.
Kimliği yoktu,kimsesi yoktu.
Ne bir isim,nede hayattan bir iz.
Geride kalan sadece kalın bir kitaptı .
İçinde kurumuş bir gelincik buldular ve titrek bir yazı.
SANA GELİYORUM.............................
Altan..