hayat hemen elinin yanında - Koniks.com

Biraz sitem ediyorum sana. Ne olur yazdıklarıma karşılık hüzünlenip beni de hüzünlü anlara itme.Tek istediğim, hayat diye bir şey var ortada ve sana bilebildiğim kadar Hayatı anlatmak.

Nedir, ne oluyor, unuttun mu yoksa yaşadığını. Günler, kızgın küller gibi bütün duygularını kavurup öldürerek mi geçiyor üzerinden, bir müzik sesiyle şöyle bir koltuğunda doğrulduğun, aniden bir yaz yağmuru gibi boşanıveren sebepsiz sevinçlere inanmıyor musun, bir ağaç gölgesinde bir an durmak, bir akşam üstü denize baktığında bu sonsuz suların kıpırtısına şaşmak yok mu artık, elele tutuşmak, bir avucun bir başka avuca dokunmasının yarattığı ürperti de hayal hanesinde kendine bir yer bulmuyor mu, bitti mi bu macera, çekildin mi hayattan, hayatın senin bulunmadığın yerlerde yaşandığına mı inanıyorsun, daha bitmeden bitirdin mi her şeyi, yorgun ruhun yeni coşkular için hazır hissetmiyor mu kendini. Delirdin mi sen? Şu köşe başında karşına ne çıkacağını ne biliyorsun, biliyorum genellikle köşe başlarından açlık, acı ve ölüm çıkıyor ama kim bilir, belki eski bir dosta, belki okunmuş kitaplar satan bir sahafa da rastlayabilirsin, bir piyano sesi duyabilirsin ya da bir sevgi türküsü duyabilirsin açık bir pencereden , bir söğüt ağacı görebilirsin çocukken kabuğundan düdük yaptığın, dans adımlarıyla yürüyen biri geçiverir önünden, Ne sevinci, ne hayatı, ne eğlencesi para yok ki diyorsan eğer ve eğlenmek için paranın gerekliğine bu kadar inanıyorsan, emin ol paran olduğunda da eğlenemezsin, para eğlenmeyi çeşitlendirir sadece ama eğlenceyi yaratamaz, şarkı mırıldanmak parayla değil, acaba o şimdi ne yapıyor diye düşünmek parayla değil, TV'de iyi bir film seyretmek parayla değil, senin için demlenmiş bir bardak çayı, bu benim için yapıldı diye neredeyse gururla alıp, bardağı ince belinden sıkıca kavrayıp içmek parayla değil. Bir tabak yemeğini sevinçle paylaşabilirsin ve hiç bir pahalı lokantada bulamayacağın bir tat alırsın, eğer bir tabak yemeği paylaştığın, paylaşmak istediğin insansa. Hayat diye bir şey var. Sadece senin olan, sadece sana ait, içinde sadece senin gördüğün çiçekler açan, yalnızca senin müziklerinin çaldığı bir bahçe var, sokma oraya öyle herkesi, çiçeklerini başkalarının çapalamasını bekleme, şarkılarını başkalarına söyletme, anladık ahmaklıklar oluyor, ***ca kararlar veriliyor, hepimizin hayatından bir şeyler çalınıyor, hayallerimizi teker teker buduyorlar, ümitlerimizi öldürüyorlar, çaresiz bırakıyorlar bizi, yenildin belki de, yenilginin ağır yaralarını taşıyorsun ruhunda ama gene de bir hayatın var senin, sadece sana ait bir bahçe, durup soluklanacağın, yaralarını yıkayacağın, çiçeklerini seyredebileceğin bir bahçe, bir ağacın gölgesinde durabilirsin bir an, sabaha karşı uyanıp her ay yeniden doğan hilale bir bakabilirsin, çok sevdiğin bir kitabı bir daha karıştırabilirsin, aşık olabilir ya da aşık olmayı düşünebilirsin. Sevdiklerini özleyebilir ve bir gün yeniden kavuşabileceğini hayal edebilirsin, geceleri ağaçların daha değişik koktuğunu fark edebilirsin, yeni bir salata icat edebilirsin, saçlarını her zamankinden daha değişik kestirebilir, evine bir gün de başka bir yoldan gidebilirsin, alışkanlıklarını değiştirmek için kendine karşı müthiş bir savaş açabilirsin. Hayat diye bir şey var, her zaman sana keşfedilecek geniş alanlar bırakan, ne kadar yaşarsan yaşa daima bilmediğin, kuytularına sokulamadığın bir hayat, sadece sana ait bir hayat. Biliyorum dertler çok, sıkıntılar bitmiyor, günler birbiri ardına buruşup eskiyor, yorgunsun, belki yeniksin. Teslim mi olacaksın peki? Hayal kurmayacak mısın, ağaçlara bakmayacak mısın, denizlere şaşmayacak mısın, ani ve sebepsiz sevinçlere inanmayacak mısın, bir tabak yemeğin tahmin edemeyeceğin kadar lezzetli olabileceğini hiç düşünmeyecek misin, senin için demlenmiş bir bardak çayı bardağı belinden kavrayıp içmeyecek misin. Delirdin mi sen? Hayat diye bir şey var, evet orada, elinin hemen yanında duruyor."