Doğru Söze Ne Denir? - Koniks.com

Meğer ne dertli insanlarımız varmış. Herkese iyilik yaptıkça kötülük görüyoruz düşüncesindeler. Anladım ki pişmanlıkları var arkadaşımızın. Hele bu sözleri duyduğumda “iyilik yap unutulursun” sözleri çok aşina geldi bu sözler.
Böyle insan mı olur dedi arkadaş? Yüz kere iyilik yapacaksın ona (bahsettiği kişi için) bir kere de istemeden veya isteyerek yardımcı olma/ olama hiç iyilik görmemiş gibi davranır dedi.
Dünyada böyle insanların olmasını havsalam almıyor demesin mi? Ne günler görececeğiz dedim içimden. Demek ki insanların birçoğu maalesef böyleymiş, ne dertliler varmış dünya yüzünde kimlerden gördü bu kötülüğü dedim?
Mecbur olmadığınız halde yardımcı olmayı sorumluluk du**** vazife kabul ettiniz diyelim. Hakikaten sahip çıktınız arkadaşınıza. Sonuçta bu durum da ne yapılır elinizden tutan kişiye “teşekkür edilir.”
Olur, mu, ne gerek var deriz çoğu zaman?
Bir kişinin sahip çıkması yeter mi? Yetmez kendisi de toplumun içine girmeden bazı sonuçlar istendiği gibi olmuyor.
Arkadaşını anlatan kişinin sözlerine güveniyorum. Böyle etrafında menfaate dayalı kişilerle yaşamayanlara çok tuhaf gelebilir bu tür sözler. Belki yaşamayanlar bunlarda iyiliği başa kakıyorlar da diyebilirler.
Bununla ilgili birçok anım var. Ama önemsediğim anılarımın birini paylaşmak isterim. İyilerle kötüleri aynı kefeye koymak adalet midir?
Şöyle düşünenlerde doğru düşünüyor mu sizce? İnsan daima iyilik yapmalıdır, karşısındaki hep kötülük yapsa da mı diye sorarsanız “evet” derler?
Aynı soruyu döndürüp sana yapılsa tutumun nasıl olur diye sual tevcih edince, o zaman iş başka deniyor. Niçin çünkü ilk nasihat veriyorsun, sadece konuşuyorsun. Olsa da hoş, olmasa da. Ne zaman ki kendisine hafifçe dokundu mu zararı, o zaman düşünmem gerekiyor derler.
Bana kızdığını söyleyen arkadaşımın biri öfkeyle bana kelam etti sadece dinledim. Kavga mı edeyim değil mi? Sen niçin böyle yapıyorsun diye konuştu.
Bitti mi sözün dedim? Bitti dedi. Emek çektiğiniz, gayret sarf ettiğiniz eseri göz göre göre başkasına teslim eder misiniz? .
Arkadaş çok asabi davrandığı mı söyledi? Tamam dedim gerçekten agresifim ama kime, niçin kızıyorum? Sağlıklı insan düşünerek kızmalıdır, yerine göre tebessüm eder. Bunlardan bigâne değilim.
Kimse kimseye uluorta kızmaz. Kızar mı insan bir başkasına? Ulu orta asla sinirlenmeyiz. İnsan öfkeleniyorsa vardır sebebi diyen görmedim. O hale getiren insanlara tek kelam edilmez ben de bunu anlamadım.
Arkadaşa dedim ki, o kızdığım kişinin hep yanında oldum. En sıkıntılı anında kurtardım. İşlerinde yardımcı oldum. Kendim gibi düşündüm hep. Ama o bunun kıymetini bilme adına hiç yardımcı olmadı.
Şimdi sana soruyorum burada bazı iyilikler anlatıldı. Bunları yaptığınız arkadaşınız sizin lehinize olmayan konulara aleyhte ise sen kızmaz mısın dedim?
Sizin suçunuzun olmadığı güneş kadar aşikârdır.
Elbette kızarım. Hatta hiç affetmem dedi.
Yani sizin zor durumunuzda aslı olmayan mevzulara, katılırcasına aleyhte olma anlamı ilzam eden konumda bulunursa arkadaşınıza gönül koymaz mısınız?
Gönül koyarsınız, insanız hepimizin anatomisinin ana yapısı aynıdır. İnsanlar işleri görülsün görüldükten sonra sen selamet ben zaten selamet.
Dedikleri için hep böyle oluyorlar. Arkadaş yok o kişi haklıdır diyenler gibi olmalıyız.
İşte kişilerin hepsi aynı dediğim budur. İnsanımız üzgünüm ama hiç vefalı değiller.
İlk söze başlayan arkadaşa birçok örnekler verildi. Morali bozulmasın diye. Örnekler çoğalmasın diye dua ettim ama nafile.
Hatta arkadaşın biri dedi ki, menfaat için yön değiştiren o kadar çok ki, zannedersin ki âlemin içi böyle insanlarla doludur.
İnsanlar zahmet olmasa lügatlerinden sildikleri vefa sözcüğünü bir kez daha okusunlar önerisinde bulundular.
Vefa kelimesi lügatimizde bari bulunması bizim için marifettir.