Karne Kime Verildi? - Koniks.com

2008/ 2009 öğretim yılı için birinci dönem bitti, dönem sonu karneyi sizce sadece öğrenciler mi aldı? Sadece çocuklarımız mı, yoksa aile bireylerinin tümü mü birinci dönemin karnesini aldı?
Çocuğumuzun başarılı olması veya başarısız olması kendisiyle, öğretmenlerin midir? Öğrencimizin karne notları iki öğeye mi bağlı?
Hayır, her ikisinin yanında bir unsur daha mevcuttur. O da öğrencinin aile efradıdır. Bundan dolayıdır ki, öğretimin unsurlarının okul, aile, öğrenci olarak kabul eder eğitimciler.
Yani başarıdan ve başarısızlıktan üçlü sorumludur. Birbiriyle bağıntılıdır.
Öğrencinin karnesinin sorumluları okul, aile ve öğrencinin kendisidir. Bende sizler gibi öğrenci velisiyim.
İki oğlum okulda öğrenim görüyorlar. Bazen okulda ki yaptığı yanlışı söylemeden çocuklarım, öğretmenlerinin sözlerini aktarıyor. Öğretmenlerinin dikkatlerini çektiklerini söylerler. Evde diyorum rahat durduğunuz da, ben size ikaz da bulunuyor muyum?
Hayır diyorlar.
O halde öğretmenleriniz inde, mutlaka sizin yanlışınızın farkına varmanız için uyarmıştır. Öğretmenlerinizin söyledikleri sizin geleceğiniz adına faydalıdır diye ayrıca öğüt veririm. Öğretmenlerini görünce tebrik ederim uyarılarından dolayı.
Öğretmenler hiçbir zaman öğrencilerinin kötü olmasını, başarısızlığını istemez. Sınıfları için gereken ihtiyaçlarını fedakârca okul müdürümüz, müdür yardımcımız ve de sınıf öğretmenlerimiz temin ediyorlar.
Dersteki başarıları hepimizin başarısıdır. Zayıfsa da hepimizin etkisi vardır. Her iki sonuca da özellikle ailenin etkisi büyüktür.
Dolayısıyla evde de bizim üzerimize görevler düşüyor. Babanın, annenin ve de kardeşlerinde okulda ki öğrencimizin ders ve ödevlerine olumlu katkıda bulunması gerekir..
Çocuğumuzun ihtiyacının söylemesini beklemeden düşünmeliyiz. İmkânı olmayan arkadaşlarına da elimizi, kalbimizi açmalıyız.
Çocuklarımızdan önce karneyi, biz veliler alıyoruz. Ama okula biz gitmiyoruz itirazınızı duydum. Sayın Fatih Kalkınç, bu konuda diyor ki: Kitap ismidir. “Okul Evde Başlar” demek ki, bilimsel çalışmalarda gösteriyor ki, çocuklarımızın okulda başarıya ulaşmasının birinci adımını çocuklarımız evimizde atıyor.
Evimizde, okul gibi olmalı ki öğrencimizin ortamı aynı olmalıdır. Oyun zamanını ayarlamalıyız. Yine Fatih Bey der ki, “ders çalışan öğrenciyi oyun oynamaya da ikna etmeliyiz. Basket oynatmalıyız. Ya da çok başarılı olduğu sporu yaptırmalıyız. İstemem yok. Nasıl ders zaruriyse, spor yapmakta mecbur olmalı”.
Her an yanında olarak çalışmasını sağlamalıyız. Otur oğlum, sen yorulma değil, araştır, yap, uygula, mutlu ol,
Çalışarak, oku**** ama programlı olmak şartıyla aile olarak karnemizi alırken mutsuz olur muyuz? Olmayız.
Dediğimiz gibi, eğer okul, aile ve öğrenciyi dişlilere benzetecek olursak, dişlilerin üçü de aynı yönde dönmelidir. Aynı yönde döndürmek bize bağlı. O halde dişlileri aynı yöne hedefleyerek, sonuç almaya çalışmalıyız.
Karnenin sahibi olarak kendimizi sorumlu tutmalıyız. Sadece kendileri sorumlu olması gerekenler görevlerini ifa etmelidir.
Evde ortamı oluşturarak öğrencimizin başarısında ortak olmalıyız. O zaman karnenin asıl sahibi aile oluyor.
Karne bize verildi. Sadece çocuğumuza değil.