Türk Yöneticilerin Özellikleri - Koniks.com

Merhaba,

Türk yöneticileri üzerine kamu ve özel sektörde 2 yıl önce gerçekleştirdiğimiz bir çalışmada belirgin bir şekilde dikkatimizi çeken ve sıklıkla tekrar eden yönetici özellikleri aşağıda sıraladım. BU ÇALIŞMADAN Öz sermayesi Türk olan şirketler ile kuruluşlardan örnekler almıştık.

Kuşkusuz genelleme yapmak çok iddialı bir yaklaşım da olsa böyle bir niyetim yok. Benim yaptığım değerlendirmeler gösteriyor ki, bir dönem olumsuz özellikler oldukça fazla olmasına rağmen, yeni nesille berber gelen yönetim tarzının ise bu olumsuz özelliklerden birçoğunu ortadan kaldırabileceği yönünde.

Bu varsayımımın bence en önemli kanıtı; köklü şirketlerin dahi üst yöneticilerini ısrarla gençleştirmeye çalışmasıdır.

TÜRK YÖNETİCİLERİNDE SIKLIKLA RASTLANILAN ÖZELLİKLER


1. Bireysel popülariteyi, grup popülaritesinin önünde tutarlar.
2. “Ben, ben, yine ben” kavramı ön plandadır.
3. “Bilmiyorum, yeterli bilgi sahibi değilim”, demeye utanırlar.
4. Babacandırlar,çalışanlara kol kanat germeyi severler.
5. Babacandırlar,çalışanları aileden kabul ettiklerinden onların özel yaşantısı ile de yakından ilgilidirler, her zaman kendilerine danışılmasını beklerler.
6. Bilgili ve yetişmiş astları kendilerine rakip gördüklerinden, kısa zamanda onlardan kurtulmak isterler.
7. Çalışanlardan mesai dışında da gerekli saygıyı görmek isterler.
8. Dokunmayı severler, özellikle sevdikleri astlarıyla konuşurken, ellerini onların omzuna koymayı severler,
9. Geleneklere bağlıdırlar, değişime normalden çok direnç gösterirler.
10. Sahip oldukları makamı tüm ailesi ile paylaşırlar, ailedeki herkes kendilerini patron zanneder.
11. Duygusaldırlar, özellikle aileden gelenlerin bilgi, yetenek ve becerilerini rasyonel analiz edemezler ve onları hak etmedikleri makamlara getirirler.
12. Emir verdiklerinde emri yorumlayan ve sorgulayan astları sevmezler.
13. İltifatları ve pohpohlanmayı severler.
14. Duygusaldırlar, iyi gördüklerini iyi görürler, kötü gördüklerini kötü görürler.
15. Sağlıklarına dikkat etmezler ve dikkat etmeyi, kendilerine yediremezler.
16. Astlara güvenmezler, detaylarıyla uğraşırlar.
17. Çok iyi adam kullanırlar.
18. Yetki devretmeyi güç kaybetmek olarak algılarlar.
19. Herhangi bir katma değer yaratmadığını bilmelerine rağmen, iş yerinde vakit geçirmeyi severler.
20. İşteki problemlerini eve taşırlar.
21. Sorumluluk almayı isterler, kendilerini güç kazanmış olarak nitelerler.
22. Zamanı etkin kullanamazlar.
23. Toplantı yaparken gündemi muhafaza edemezler, dedikodu yaparlar.
24. Astlarından olan memnuniyetsizlikleri onların yüzlerine söylemek yerine arkadan konuşmayı tercih ederler.
25. Aşağıdan gelecek olan tekliflere her zaman açık olduklarını ifade etmelerine rağmen, icraatta kapalıdırlar.
26. Kılık ve kıyafete önem verirler.
27. İşin mükemmelliğinden çok, mükemmel gözükmesine önem verirler.
28. Kendileri olmadığı zaman işin sekteye uğramasından büyük memnuniyet duyarlar.
29. Yerlerine adam yetiştirmeyi sevmezler.
30. Okumayı sevmezler, herşeyi tecrübeleri ile yapabileceklerini zannederler,
31. Herşeyi bilirler, astlarının da herşeyi bilmesini beklerler,
32. Makam ve terfi beklentileri maddi beklentilerin ötesinde bir öneme sahiptir,
33. Yönettikleri şirkete ve departmana sahiplenirler, her türlü problemi kendi kişisel imkanlarını kullanarak çözmeye hazırdırlar.

AA