Çaresizlik Psikolojisi - Koniks.com

benim yazıda anlatmak istediğim Türkiye'nin sorunları değil Sorunların çözüm için fırsat olduğunu anlatmaktı.Çaresiz kalınmakla sorunların çözülebileğini anlatmaktı.Demek oluyorki sayabileceğiniz her sorunun sizi acıtmadığı bir çarenizin olduğu demek oluyor.
DÜNYA ELBET BİRGÜN BİR ÇİZGİYE GELECEKTİR.BUNU ENGELLEMEYE KİMSENİN GÜCÜ YETMEYECEKTİR......

tabiatın tersi değil tabiatın taa kendisidir.Doğa kendi içindeki dengesinde yapıloması gerekeni bilir.Doğa dünyanın içinde ise dünyayı yaratan o çizgiyi nerden başlayıp nerden biteceğini hesap etmiştir.Bu iradenin önüne geçilemez.

Konunun ruhunun dışına çıkılmamasını dilemekten başka bir demiyorum.Konu çaresizlik psikolojisi
bu merkezde düşünürseniz daha iyi iletişim kurabiliriz

Yönetimdekilerin çare arayışı içinde olduğunu hiç düşünmüyorum. En cahil insanlar bile çarenin neler olduğunu biliyorlar ülkemizde. Başımıza ensesi kıllıarı diktiğimiz sürece onlar kendi .arelerinin düşünürler ülkeninkileri değil.

SAYIN MİM İN yazmış olduğu cümle tam bir ders niteliğinde BRAVO..SORUNLAR ÇÖZÜMLERİ TETİKLER...En verimli olduğum anlar sıkıştığım ve kendimi çaresiz hisstiğim anlar..Sanıyorum pek çoğumuz ilk önce eyleme geçip ondan sonra düşünüyoruz..Ben ce yapmamız gereken tek başımıza ne kadar değişiklik yapıp ne kadar sorunu çözebiliriz bunu düşünmek

Kendi insiyatifinizi elinize almaz iseniz başkalarının senaryosunu yaşarsınız.Hedefiniz yoksa çaresizlik size hedef koyacaktır.Çaresizlik psikolojisi budur.Hedef oluşturma!

Aslında hedef yok değil.!Türk insanının tarihinden gelen karakterine bakmak lazım.Yön duygusuna ne oldu bu insanların !SEN! BEN! BİZ! Bu konuyu tartışmamız gerekiyor.Çaresizliğimiz mi olarak göremiyoruz!halen nefes alacak bir yerimiz var.O zaman..
GİDERİLMİŞ İHTİYAÇLAR MOTİVASYON İÇERMEZ'!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Bu yorumu okuduğum da ortaçağ Avrupası aklıma geldi.Tarih tekerrürden mi ibaret acaba?Mutlu azınlık ve mutsuz çoğunluk sonuç;
Mutsuz çoğunluğun çözümü(galibiyet) ile sonuçlanmamışmıdır.
Öğrenmeye devam ediniz.Çünkü her öğrendiğiniz şey sizi başladığınız yere ***ürür.Başladığımız yer neresi sizce. dünya hayatı oyun ve eylenceden ibaret.Bunu ben söylemiyorum.Oyunu iyi oynayan iyi eylenir.Ama Bu özbilincin unutulduğu nerden ve nasıl sorusunun karşılığını doğru bulamamaktan kaynaklanıyor.
Adama sormuşlar ne bıraktı?
cevap vermiş neyi varsa hepsini!

Üryan geldim üryan gideceğiz.çok doğrudur.
İnsanın dört boyutu vardır;
Yaşamak,sevmek,öğrenmek ve ardında bir miras bırakmak.Biz bunun neresindeyiz.Yemek,içmek,çoğalmak amaç olursa emperyalizmin sonuçları ve gereçleri üzerindeki baskısını hep hissederiz.

Üryan geldim üryan gideceğiz.çok doğrudur.
İnsanın dört boyutu vardır;
Yaşamak,sevmek,öğrenmek ve ardında bir miras bırakmak.Biz bunun neresindeyiz.Yemek,içmek,çoğalmak amaç olursa emperyalizmin sonuçları ve gereçleri üzerindeki baskısını hep hissederiz.Benim dünyayı anlamk dediğim şey bu işte.Birileri senaryoyu kendine göre yazıyor.Sizi de bu senaryoda verdiği görev doğrultusunda ancak yukarıda saydığımız yemek,içmek,çoğalmak adına size rol biçiyor.Sizde onların izin verdiği ölçüde hayvansal içgüdülerle yaşıyorsunuz.
Ancak doğa kendi içindeki dengesinde size doğuştan yüklediği kendi senaryonuzu kendinizin yazabileceğini fark ettiğniz anda bir şeylerden rahatsız olup insiyatifinizi elinize alıyorsunuz.Diğer senaryoları gözardı etmeden onlarıda anlı**** yapıyorsunuz bunu .Çünkü gideceğiniz yoldaki asaleti kaybetmemeniz için.
Çaresizlik psikolojisi; insanların mikrop kuramını öğrenmedikleri zaman içinde savaşlarda ölen insanlardan daha çok insan öldüğünü fark ettiklerinde mikrop kuramını ortaya koyduklarında çözülmüştür.Yani çaresizlik psikolojisi toplumun önünü açmıştır.
Tarım toplumundan sanayii toplumuna geçiş te aynı olmuştur.Sanayii toplumundan bilgi toplumuna geçişte.
Bir yarış bir süreç içersinde çaresiz kalan insanlar gelişmişliğin önünü açmıştır.
Algılamalarımızı değiştirmedikçe hedef koymadıkça yalnızca hayvansal içgüdülerimizi ön plana çıkarttırılarak ancak bu algılarımızın izin verdiği sürece uryan gelir,uryan gideriz.

Uzun zamandır yazdıklarının son paragrafına bakıp sonra yazını okuyordum. Bunu kesinlikle okumadım. Bu şekilde savunduğun hiç bir fikrin tarafımca değeri yoktur. Bu şekilde bir çok yere aynı yazıyı yolladığın için seni kınıyorum ve bir an önce ya bu tarzını bırakman ya da koniksi bırakman dileğiyle..