Ben Elimden Geleni Yapacagım. . .

Genç adam, evinin alt katında marangozluk yapıyordu. Kapı ve pencere konusunda uzmandı. Fakat plâstik pencereler yaygınlaşınca, ahşap olanlara rağbet azaldı. Bu yüzden işler iyi gitmiyordu. üstelik de çocukları büyümüş, biri hariç okula başlamıştı. Masrafları artınca, yanındaki kalfasına yol verdi. işe biraz daha erken koyulur, yardımcıya ayırdığı parayı, çocukların harçlığına katardı.

Adam, bir gün çalışırken, elektrik kesildi. Ve uzun süre beklediği halde gelmedi. Aksi gibi, o akşamüzeri teslim etmesi gereken birkaç pencere vardı. Boş kalmayı sevmezdi. Planyayı yağladı, talaşları süpürdü. Biraz dinlenmek için eve çıkarken, sigortaya göz attı. Eğer yanılmıyorsa, bu iş normal değildi. Biri gelip sigortayı kapatmış olmalıydı.

şalteri kaldırınca, atölye aydınlandı. Tahminleri doğru çıkmıştı ama bu işe bir anlam veremiyordu. şaka dese, böyle bir şaka yapılmazdı. Kendisini kıskanacak bir düşmanı da yoktu.

işe koyulduğunda, yine aynı şey oldu. Ama bu sefer suçluyu görmüştü. Oğlu, evden atölyeye bağlanan merdiveni sessizce inmiş ve sigortayı kapattığı sırada, babasını karşısında bulmuştu.

Adam, on yaşına gelmiş bir çocuğun böyle bir haylazlığını affedemezdi. Bütün günü, onun yüzünden mahvolmuştu. Bir kere yapmış olsa, ses çıkartmazdı. Ama tekrarlaması, hangi yönden bakılırsa bakılsın, büyük hataydı. Saçlarından yakalayıp sıkı bir tokat attı. Her şey onun iyiliği içindi. Belki vurduğu tokat, serseri olmasını engellerdi.

Adam, oğlunun gözyaşlarını görmezden geldi ve eve çıktıktan sonra, eşine dert yanarak:

— Bu çocuğun, okulda kimlerle düşüp kalktığını bilmemiz lazım! Dedi. Eğer serbest bırakırsak, başımıza büyük dertler açacak!

Adam, bir süre düşündü. Sonunda da en kolay yolu buldu. Oğlunun hiç aksatmadan tuttuğu günlüğünde, arkadaşlarına ait ipucu olmalıydı. Eşi istemese de, ona kulak asmadı ve çocuğunun günlüğünü okumaya başladı.

Oğlu, en son sayfada:

"Bu gece kötü bir rüya gördüm!" yazmıştı. "Atölyede çalışırken, babamı elektrik çarpıyordu. Allah'ım onu koru! Ben elimden geleni yapacağım!

ÇOK GÜZELDİ TEŞEKKÜRLER GÖZLERİM DOLDU.bir anne olarak böyle hikayeler beni çok etkiliyor.
acaba çocuklarımıza yeterince zaman ayırabiliyormuyuz?onların gözlerinin içine bakıp on dakikamızı bile gerçekten dinlemeye ayırsak pahalı hediyelerden kat kat fazlasını yapmış oluruz bence.oğluma ayırdığım vakit azalırsa mutlaka onu kaliteli hale getirmeye çalışıyorum.lütfen sizlerde bunu deneyin süre önemli belki ama onlarla kaliteli zaman geçirmek çok hassas ve unutmamamız gereken bir faaliyet ilerileri için.

Bazen insanlar farkında olmuyor ne kadar sevilip düşünüldüğünün. Kim bilir bizim bile anne babalarımız tarafından ne kadar esirgenip kollandığımızı bu gün benim BABAM öleli aşşa yukarı 7 yıla doğru gidiyor bazı olaylarla anlıyorum beni nasıl kolladığını ve hiç unutamıyorum BABAM,ı özlüyorum ve anlıyorumki daha yeni tanışmaya başlıyormuştuk ve yeni dost oluyormuştuk..........

tesekkür ederim yorumlarınız için.keske demek istemiyorum ama keske su kısacık hayatta deger vermek için böylesine gec kalmasak..

Ben çocukken bir kaç kere büyüklerime derdimi anlatamamış haksızlığa uğramıştım. Şimdi en çok korktuğum şey çocuklarıma ve diğer çocuklara bunu yapmak.

Hayatta iki çocuğun herşeyinden sorumluyum. Bir çocuk derdini anlatamadığında defalarca ve ısrarla gerçeği anlatmaya çalışırken diğeri asla konuşmaz. Benim çocukluğum ikisinin arası bir şeydi bazen anlatmaya uğraşır bazen de içime gömer konuşmazdım.

Hiç bir baba çocuğuna hiç bir sebeple tokat atmamalı.

Ben Elimden Geleni Yapacagım. . . - Koniks.com

Ben Elimden Geleni Yapacagım. . .

Mesaj gönderebilmek için öncelikle giriş yapmış olmanız gerekmektedir.

» Hemen üye olmak için tıklayınız.