Adsız
Bir gece daha sabaha karışıyor,
Ve ben hala sendeyim.
Sanki ay ışığı sadece bana vuruyor,
Karanlıkta kalan tek ben miyim?
Bak birazdan yine güneş doğacak,
Yine parlayacak gülüşleri insanların yüzünde.
Ben de parlayacağım ancak;
Rengim gözyaşlarımın üstünde.
Ben yine siyah bir kalemle,
Sana şiir yazacağım.
Ve kalemimden siyah bir geceye,
Yine sensiz sarılacağım.
Bilseydim ayrılığın ağırlığını,
Sana hiç merhaba demezdim.
Yalan bakan gözlerini,
Kaderim bilmezdim.
Bir yere kadarmış yaşamak,
Kalem de bu gece kırılır.
Karanlığı yararak,
Benden geriye bu şiir kalır...
Onur Evrim Engin |
23/09/2004 : 13:48:51 
Alıntı