Estii. . . . . - Koniks.com

Seyir defterimin bilmiyorum kaçıncı seferindeyim.
.bu kaçıncı serzenişim bu kaçıncı susuşum..
bu kaçıncı cümlelerimle yorumsuzluğum..
aslında bu kadar erken olmamalıydı ,,
sen bu kadar çabuk unutulmamalıydın ve ben erken yaşlanmamalıydım...
biraz saygım olmalıydı hatırsız hatırana hatırlanmadan aslında ....
peki ben neresindeyim hayatımın..
neresindeyim unutuluşlarımın siyaha çalan köprüsünde

Zor aşılırdı yolları düşlerinin
Çok zor okunurdu yüzündeki çizgilerin..
kaptırmışken tam da kendimi gri tonlu yağmurlarına
Asılmışken yağmur yüklü gemimdeki uykumda
Daldım düşünmeden
Yüzdüm açıklarında
Zor girilirdi düşlerine
Zordu çıkması da…
Ben bıkmadım..
Uyanmak da istemedim

Sen daha gitmeden
Hapsetmeden kendi dünlerine seni
Boyamadan siyaha gözlerini
Ben açtım çiçeklerimi
Kapattım tüm dünlerini
Sen daha toplanmadan
Henüz uykundan uyanmadan
Ben yerine attım uçurumlara kendimi
Senin için defalarca bozdum nadasa bıraktığım lalelerimi
Sen farkına varmadan sildim tüm izlerimi..
Astım tüm karanlık cümlelerini
Beste yaptım gitarıma sevdiğim deniz gözlerini
…
sen uyanma lütfen..
uyanma mum kokan derin uykumdan…
..

Hızlı adımlarla giderken
Düşünmeden sadece hissederek ilerlerken..
Asırlık ağacımdın sen
Öyle büyük
Öyle heybetli
Saklanırdım
Kaybolurdum dallarının
Yeşil yapraklarının arasında..
Huzur bulur..
Rengarenk ışıl ışıl ırmağının
Kenarında seninle
Güneşi bekler
Ay ışığında düşler
Seninle doğardım her gün yeniden.
Senin dalların benimse yağmur damlalarım yeterdi bize

Eski duygular zayıfladıkça
bürününce SOYUT bir DURUŞa
elde kalanla
meze olunur satırlara
elindeki bitmeyen cigaran da
malum olma başlayınca
isyan çanlarına
beklemekten sıkıldın
başladın sitemine
gelmeyen
çehresi yitik
tel örgüler ardına
saklanan infazcıya
sen de farkındasın
meze olduk bak zayıflayanlara
ve cümle olduk boş sayfalara.....

Gitme vakti çoktan geçti
Farkındalıklarım boyumu aşmışken
Dev dalgalarında küçük bir çırayım artık ben
Nereye tutunmaya çalışsam senin dalların
Başka yok sığınacağım bir liman
Farkındalıklarım boyumu aşmışken
Ben engin şelalene doğru sürüklenir buldum kendimi
Yabanileşmiş
Küf tutmuş kalp odacıklarından kacarken
Gitme vakti geçti artık
Senden baksa yok kimsem
Anlamsızlaşan
Nihayete ulaşmayacağı belli olan
İnkarlarımla
Ben uzun adımlar atsam bile
Sen dev dalga ben küçük çıra
Bari sen beni bırakma-ma

Sen acı vermeyi seven adam,,
Acımadan yaşlanan…
Göremedin..bilemedin..dokunamadın
Sana sevdalanmış mısralara
Körebe oyunundaydın kendi karanlık mağaranda
Duymak istemeden dinleyen
Sigara gibi seni de bırakıyorum
Tek kişilik oyununda.
terk ediyorum kendimi sende
Alıp şapkamın altına çiçeklerimi
Düşüp yinelenmeyen cümlelerin izine
Seni mevsimlik sevdalarına emanet ediyorum…

güzel bi şiir..kötü yorum olmasınnnn:(

Acıyı hissetmeden ,yasadığını sanan adama,
mevsimlik sevdalar yasaması ümidiyle:))
...ben unuttum..hayal zaten..

hayat devam ediyor..ne kadar yakarsak da..isyan etsek de durduramıyoruz zamanı..giden gitmiştir..DÖNMEZ..
şebnemin sarkısındaki gibi deli kızım uyan..söylenenler yalan..


Aldığın yaralar içine kanıyor.
kurduğun hıçkırıklı kısa cümlelerden
.zamanda zamansızlaşmak..
anlamın içinde anlamsızlaşmak
Acılarının zayıflığında mahvolmak isteyişinden
Sabah uyandığında pencereden dışarı bakıp derin nefes alışından
Ve beni anlamlı satır aralarına sığdıramayıp
Sigaranı yakışından anlaşılıyor..
Ben alıştım artık anlamsız anlamsızlaşmaların arasında kaybolmaya

"Bu masalar bos kalmaz" der..."Giden, gider" der. Bu bir savunma taktigidir veyahutta bir kendi-kendini bir ayriliga hazir tutmaktir. Terkeder bile sevdigini gözünü kirpmadan ama cekilir tenhalarda aglar...Gururludur, oynatmaz ne kendisi ile nede inandiklari ile..hele kendisini asagilattirtmayi hic kabullenemez.diyorsunuz..aslında;
Gittim ben
gelmelerin arasında
Kaldım ben
sevmelerin yarısında...

Agustosta terkedecegim onu ve o da hissediyor bunu..diyorsunuz..peki;
zaman nedir
sevdigimin nazarında
aslolan su ansa.....


Insallah sende benimkisi gibi degildin...bilemem...



Insallah seninki de, benim gibi degil di......!!!!belki de....

Saksı yok önemi de yok..bu toprak her saksıya uymuyor...
Gittin sen
gelmelerin arasında
kaldın sen
sevmelerin yarısında
beklemeden yittin sen
sandıgınların deryasında
sıra bana geldiğinde
anladın
dumansız sigarasın artık sen..
gidiyorsun..
sandığınların deryasına.....


Rüya;
rüzgara karşı kana kana
koşuyorum..
bulutlara inat
açıyorum..
ve senin gözlerin yıldızlara
masal anlatır buluyorum
kendimi..
kurumuş bir ağacın dalında
sallanıyorum..
düşmekten korkmadan
sadece mevsim baharı
bekliyorum...
Eylül de yağmurlarla doğmuşum
sarıyı sonbaharı bundan
sevmiyorum...
uyku vakti geldi
kapıyorum gözlerimi...


taki;çook güzel bir yazıı...çok duygulandım..
sanki ..

göksen duygularını ifade edişin çok güzel..aslında herkes anlayamaz bu içindekileri..ancak görmesini ve anlamasını bilen anlar.ruhundaki güzellik satırlarına yansırken, bitmek bilmeyen duyguların taşmakta satırlara..ne mutlu sanaki kendini ifade edebiliyor ve anlaşılabiliyorsun...
YASLASAM BAŞIMI HATIRALARIMA
BİR ŞAH DAMAR GİBİ VURUYOR HAYALLER
VUSLAT BİLEMEMKİ HANGİ RÜYALARDA
AYRILIKTAN ŞİMDİ ÜŞÜR DURUR ELLER

kamburlaşmış sevda
Paylaşım yoksa
yokum senin dünyanda..
tam da bavuluma almış
kitaplarımı
t cetvellerimi
yola koyulmuşken
senin konumunu bulmaya çalışırken
bir çizgiden uzayan giden bir şeritten ibaret saydığım adımlarımla
senin yamaçlarında gezerken
şizofren aska mektup kitabımla
kronik bir öksürük gibi bogazımdayken
ilacım sandıgım kalbinin özsuyundan kalmamışken
aldım bavulumu yola koyuldum..
niyetler dışında..
uzaklaşacakken..
yamaçlarından geçtim
ırmagında dinlendin
dallarında gölgelendim..
.......düdük sesi uzak olsun....

nahide teşekkürler..
teşekkürler..

sadakat denilen duygu yok oldu
beni benim sendeki izdüşümüm ile aldattın
beni senin olmamı, istediğin ben ile
beni kendin ile aldattın...
kuru soguk esen nefesinle...

önemli değil..yazmam gerektiğini düşündüm...!

zaman aşımına uğramış zihniyetlerinde
doymak bilmez
inatlaşmayı adet edinmiş
uslup edinen
nemli yastığa sarılmaktan
baska secenek istemedin sen
küf tutmuş yatağından kalkıp
perdeleri aralayamayan
bezginlik oturmuş
tam kıvamına sonunda
bencillik
had safhada
mecalin de mi yok söylesene
soluk almaya
mecalin nasıl yok
kendinle uğraşmaya
sağır kalbine alıştırma yapmaya
başlamak gerek bazen
bitmelerin ortasında
kana kana
duymamak gerek bazen
tık tak tık

ufkum artık kızıl..
............
off off
dondum kaldım
hıçkırıklar satırlarda
dondum kaldım
aktı damlalar
nadasa bırakılmış
bir daha hiç
yeşil olmayacak cayırlara
gitti turuncu gemi
açıklarında
kendi kendini batırmaya
dışı yaldızlı
içi kara kitap
dışarda yıldızlarım var
dışarda cümlelerim var..

Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
utangaç boynunun kolyesi olsun..
bu da benim sana
bu da benim sana
ayrılırken
hediyem olsun.....



Aştığın sandığın uzayıp giden
ince vücutlu yolların
aslında hezimet hükmetmiş
suni teneffüsle dala dala
dibe vurdukça çıktın sandın
uyandın
yalnızlığın şaşkınlığıyla
elde kalan
suni sevda koleksiyonlarınla
uyandın uykunun
en tatlı sandığın anında
aslında uyandın
hayatın yalanlarının sonunda
giden gider
kalan sen olursun
sen gidersin
kalan yine sen olursun
kaçarı yok
kural budur suni sevdalarda
.....

yolsuz
tek ince sızı..
ardına bakmadan
yürüyen
tek bir yagmur damlası
trabzanlardan atlayıp
geceyi kana kanakana
içen
ihtiyar bir sevda
köşebaşlarındaki gizli
kacamamaklarla
yaşayamayan...

OL

Bulutum ol,
Yağmurum ol,
Umudum ol sen.
Gökyüzünden tane tane
Yağ üstüme sen.
Islansın üstüm başım,
Hem de yüreğim.
Donsun iliklerim
Kendimden geçeyim...

Gökyüzüm ol,
Işığım ol,
Güneşim ol sen.
Iısınsın ellerim,
Isınsın bedenim.
Sevgin ile dolsun,
Taşsın yüreğim...

Yaprağım ol,
Çiçeğim ol,
Baharım ol sen.
Yıllara nispetim,
Gençliğim ol sen.
Avuçlarımdan kayan
Zamanım ol sen.
Aldığım her nefes ol,
Benim ol sen...

NEZİHA ATİLA

Üstemden çıkarmadan siyah kazağımı
Yalnız kestim sevdiğin up uzun saçlarımı
Sen dalgalarında boğuldun
Tutamadım
Ben ise çıkmaz yollarında
Topladım sönmüş
yıldızlarını
Acı tatlıyı
aratırken
Sen acımadan
Gerçekler düşleri
özletirken
Uyanmadan
Sen sığlarında yüzebilen
sığ insan..

Renkli kelebeklerin
konabildiğii
içi boş kelimeler
karışmadan aynı satırlarda
birleşmeden aynı ağızda
duymak isteyen
renkli defterlerin
dizelerinde
var olmaktan
ziyade
sağır kulakların
hasretinde
bir yudum ses olma
isteyişinde
oldu
içi boş başaklar
dolunca ağırlaşırmışlar...

O insan,
.
Hatirimda, gönlümde olan.,
Müstesna bir varliktir, o insan
O uykularda gül, gülizar iken.,
Ben düs kiriklarinda, yanilgilarda.,
Elimi attikça, avuçlarima kan kusar.,
Gül diye uzandigim her bir diken..,
*
Yaratilmisin gördügü, yegane güzellik.,
Yaratilanlarin en mükemmelidir, o insan.,
Askin irki olmaz ki, dili anlasilmasin.,
Anlasmak için vücut dilidir, kafi lisan.,
*
Kahir, kin kapsindan çalisir.,
Kahrolsun fitne için yürüyen ayaklar.,
Fecr-i kazib de, Horoz taklidi yapar çaylaklar.,
Inanma., “Tavuk su içer Allah’a bakar! ”
Sular ki, duru bulanik yatagina akar.,
Su gönül e ne ekerde biçemezler!
Seytana müstak olan avareler.,
Ters akintiya kürek çekerler.,
Güzelligi ikmal edemez.,
Zavalli insan..,
-*-

12.11.2004
.
Mehmet Sani Özel

Bu Çiğdem Talu'nun sözlerimi yoksa siz mi ekliyor sunuz?

Gayet güzel.

Patlayan hep lastik olsa idi keşke,
Gönlüm ya da aklım patlayana kadar.
En azından şişirmeye ya da yedeğini takmaya fırsat bulabilirdim.

Ya sürekli trafik tersden işliyorsa!
Ya bir gün sağdan giderken bir gün soldan gitmek zorundaysan,
Ya geri dönülüzmez bir hatanın yolculuğunda gidiyorsan!
O zaman tam ortada engin denizlerde boğulmak mı lazım?

Ya trafik bir sağ bir sol şeritten işliyorsa
ve sabah sağdan giderken akşam solsa!
Bir de bakmışsın ki yönler karışmış.
Sonu olmayan dönülmez bir hatanın yolunda ilerliyorsan
ve çare sadece cesaretli olmaktan geçiyorsa
ve sen tam bir korkaksan.
O zaman ne yapmak lazım?
Tam ota yerde engin denizlerde boğulmak mı yoksa bir batağın içinde çırpınmak mı olur tercihin?

Soru sormak cüretinde
bulunmuşsa birileri,
inan her zaman için soru cevapta gizlidir.
hayatta cevap bulmak kadar bayık bişey var mı deseler
cevabım nasihat dinlemek olurdu
şiirsel bir öfkeyi sıkmak namludan
sonsuz girdabın içinde dansedercesine kaybolmaktır belkide.
en zoru ise kendi soruna cevap vermektir.
cesaret gerektirir herhalde!

Cesaret bazen aynaya utanmadan bakabilmek,
bazende karşılıksız sevmeyi bilebilmek.
Ama her zaman cesur olabilmek.
Patlaya lastiği üfleyerek şişirebilmek.
Sonunu görmediği çukura bir an için atlayabilmek.

Sevgi bir takım mantıklarla gidemez. Çok iyi bir insanı bir türlü sevemeyiz, istemeyenide unutamayız. Sevgide mantık olduktan sonra neye yarar.

Siyah takım elbise içinde
beyaz gömleğim ben
nefes almanın özlemiyle
kendi halimin özlemiyle
bir yerden kaçarken
baska bir yere tutunmak
yer gök
bir de anlasan
soyadı değişikliği
olmadan
sen aynı sen
ben aynı ben
değiştirmek eksik olsun
milyonlarca hata içinde
olmasın kurşun geçirmez
camlar arada...